Robert M. Sapolsky
Wybitny znawca i badacz problemu. Profesor biologii i neurologii na Uniwersytecie Stanforda. Pełni też funkcję research associate w Institute of Primate Research National Museum of Kenya (Instytut Badań nad Naczelnymi przy Kenijskim Muzeum Narodowym).
Autor książek: A Primate’s Memoir (Dziennik Naczelnego (Prymata)) i The trouble with Testosterone (Kłopot z testosteronem), która znalazła się w finale Los Angeles Times Book Prize. Ponadto autor The Aging of the Brain, and the Mechanisms of Neuron Death (Starzenie się mózgu i mechanizmy śmierci neuronów). Stale współpracuje z Discover i The Sciences. Stypendysta „grantu dla geniuszy” MacArthur Foundation. Pisze o psychologii i fizjologii stresu fachowo i jednocześnie przystępnie, ilustrując tekst rysunkami, zdjęciami z badań, a nawet anegdotami. Mieszka w San Francisco.
Swoje główne zainteresowania badawcze, dotyczące stresu i zaburzeń neurologicznych, realizuje w laboratorium, ale od 25 lat co roku jeździ do Serengeti, by badać populację dzikich pawianów. Interesują go zależności między czynnikami osobowościowymi a chorobami, w których etiologii stres odgrywa ważną rolę.
Treść wykładu opiera się na rozdziale 14. książki
"Dlaczego zebry nie mają wrzodów? Psychofizjologia stresu".
Wybitny znawca i badacz problemu. Profesor biologii i neurologii na Uniwersytecie Stanforda. Pełni też funkcję research associate w Institute of Primate Research National Museum of Kenya (Instytut Badań nad Naczelnymi przy Kenijskim Muzeum Narodowym).
Autor książek: A Primate’s Memoir (Dziennik Naczelnego (Prymata)) i The trouble with Testosterone (Kłopot z testosteronem), która znalazła się w finale Los Angeles Times Book Prize. Ponadto autor The Aging of the Brain, and the Mechanisms of Neuron Death (Starzenie się mózgu i mechanizmy śmierci neuronów). Stale współpracuje z Discover i The Sciences. Stypendysta „grantu dla geniuszy” MacArthur Foundation. Pisze o psychologii i fizjologii stresu fachowo i jednocześnie przystępnie, ilustrując tekst rysunkami, zdjęciami z badań, a nawet anegdotami. Mieszka w San Francisco.
Swoje główne zainteresowania badawcze, dotyczące stresu i zaburzeń neurologicznych, realizuje w laboratorium, ale od 25 lat co roku jeździ do Serengeti, by badać populację dzikich pawianów. Interesują go zależności między czynnikami osobowościowymi a chorobami, w których etiologii stres odgrywa ważną rolę.
Treść wykładu opiera się na rozdziale 14. książki
"Dlaczego zebry nie mają wrzodów? Psychofizjologia stresu".
Źródło: http://ksiegarnia.pwn.pl/